De Wet van Murphy: Een Case Study
Hoe twee AIO's lol beleven aan het begeleiden van studenten
Op een dinsdag zou de langverwachte eindpresentatie van een groep derdejaarsstudenten Informatica gaan plaatsvinden. Oh wat hadden deze mannen er na 3 maanden full time naar uitgekeken om het geheel af te sluiten. Zoals gewoonlijk was het geheel weer uitgelopen, ondanks de flinke inspanning van de studenten. Maar dat is bij elke a73a-opdracht zo.
De eindpresentatie moest plaatsvinden voor een gehoor van circa 40 man, die nu eindelijk wel eens wilden weten wat deze jongens al die tijd hadden zitten verzinnen. De spanning bij de practicanten was er dan ook niet minder om.
Het geheel zou zijn hoogtepunt moeten vinden om 09:00. De begeleiders waren er dus volgens afspraak, bekend als zij zijn met Murphy's wetten. Afgesproken was dat de studenten er ook om die tijd zouden zijn. Er zou zo nog voldoende tijd zijn om het geheel te installeren, uit te testen en warm te draaien.
08:00 De begeleiders, gewapend met PC, koffers en een goed humeur,
wandelen de nog geheel verlaten zaal in waar de presentatie plaats
moest vinden.
08:15 Geen praktikant te zien.
08:30 Geen practikant te zien.
08:33 Jawel! Een (1) praktikant. Al 33% opkomst.
M., de aanwezige praktikant, komt dus binnen, en steekt onmiddelijk val wal: 'Ik heb wel een half uur op B. staan wachten bij de metro, maar hij kwam maar niet opdraven.' Het toeval wilde dat B. de demo diskette met het programma en de benodigde data bij zich had. Echter, ook de andere practicant was onmisbaar: hij bezat de sheets voor de hele presentatie. Maar waar was onze J.W.?
M. baalde flink, en begon al wat bleek weg te trekken. 'Ik zou alvast maar sheets met de hand gaan schrijven,' opperde een van de begeleiders monter, 'dan heb je tenminste nog wat.' Gelukkig kwam op dat moment JW met een rood hoofd binnen rennen. 'We stonden wel 15 minuten vast bij Abcoude'. Ja, ja.
Affijn, nog steeds geen demo programma, maar er konden wel sheets worden getoond. Wat een feest. Onnodig te zeggen dat de presentatie flink aan zeggingskrach inboet zonder live demo, en dat er natuurlijk geen sheets zijn van de diverse schermen. M. en J.W. overleggen in hoog tempo.
Een van de begeleiders mompelt iets over een werkende versie op de door hem meegebrachte PC, en wordt spontaan virtueel doodgeknuffeld. Blijft echter het probleem dat B. ook de demonstratie-bestanden heeft, waarop het verhaal gebaseerd is.
5 minuten later komt iemand binnen. Nee, niet B., maar iemand die zegt dat een of andere pipo data probeert over te seinen met een modem. Nou, dat is dan opgelost, denken de overgebleven helden. Echter, de protocollen van de twee modems blijken in hoge mate incompatible. Terwijl de ene practicant in allerijl probeert om nog wat van de versie op de PC te maken, tracht de ander de modems aan de praat te krijgen.
Het eerste lukt slechts met horten en stoten. 'De muis doet het niet, ik heb geen juiste driver', en meer van dat soort grappige dingen. Het tweede is helemaal komisch. Na kreten als 'stopwatch gelijk zetten' en 'over precies een (1) minuut terugbellen' weten de begeleiders genoeg. Dit wordt niets. De melding dat het cijfer nu toch wel op een in een beurskrach meegesleurt aandeel begint te lijken helpt ook niet echt.
In uiterste paniek wordt tenslotte om 09:00 besloten snel nog even wat data rechtstreeks in de bestanden te tikken, om zo nog wat van de beoogde effecten te kunnen tonen. Dit levert dan weer zich verbijtende begeleiders op, die ook een reputatie op het spel zetten. In deze stress-situatie komt de externe begeleider ook even kijken naar de vorderingen, en zegt vervolgens: 'Hou nou maar op, het is toch een shit-programma'. Praktijkles 1 in de cursus 'Begeleiden van studenten voor gevorderden'.
Om 09:10 beginnen de heren aan het avontuur dat presentatie heet. Dat tijdens de presentatie alles goed gaat, dat het programma niet vastloopt, dat het publiek zeer tevreden is en dat alles (bijna) op tijd begint en afgerond wordt, doet toch vermoeden dat Oom Murphy als het er echt om spant een oogje toeknijpt. En dat doen de begeleiders ook: een 9 voor de presentatoren en een wekker voor de thuisblijver.
Hans de Graaff Gert-Jan de Vreede